31 grudnia 2010

28 grudnia 2010

PODSUMOWANIE ROKU 2010


Rok 2010 był trudny i pełny niespodziewanych wydarzeń. Powodzie, podtopienia uświadomiły nas o potędze natury, która ukazuje czasami swe niszczycielskie oblicze. Ucierpieli nie tylko ludzie ale i zwierzęta, wiele z nich utonęło. Pogoda była niepewna. Wybuch wulkanu na Islandii to kolejne świadectwo nieujarzmionych żywiołów nad którymi człowiek nigdy nie zdobędzie panowania. Na progu XXI wieku, posiadając zaawansowaną technikę oraz rozwinięte badania naukowe, nadal jesteśmy zaskakiwani przez planetę na której żyjemy. Niszcząc Ziemię jako nasz wspólny dom i kolebkę człowieczeństwa niszczymy samych siebie, podcinamy gałąź na której siedzimy. Upadek może być bolesny. Co roku ginie bezpowrotnie mnóstwo gatunków zwierząt i roślin. Wiele tych istot jest ważnych dla dzisiejszej nauki w walce z chorobami, tworzeniu nowych technologii itd. Zmiany na lepsze musimy zacząć od samych siebie.

W roku 2010 wziąłem udział w szkoleniu organizowanym przez Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków. Celem szkolenia jest projekt Bliżej Natury, przybliżający lokalne społeczności do odkrywania obszarów Natura 2000. Edukacja to podstawa czynnej ochrony przyrody, aby chronić należy jak najwięcej wiedzieć o obszarach oraz gatunkach tam występujących. Projekt rozpoczął się w tym roku i będzie trwał do końca lutego 2011.

Ważniejsze obserwacje 2010

1.       Żołna   szt. 1
2.       Czapla biała   szt. 10
3.       Bocian czarny   szt. 1

FOTOGRAFICZNY SKRÓT 2010










  

21 grudnia 2010

WESOŁYCH ŚWIĄT

Życzę wszystkim miłośnikom przyrody, obserwatorom; spokojnych, pełnych radości i ciepła rodzinnego Świąt Bożego Narodzenia. Pamiętajmy o zwierzętach, one też żyją i odczuwają podobnie jak my - ból, cierpienie, głód. Dostrzegajmy piękno przyrody, która nas otacza i daje nam wytchnienie. Zwierzakom życzę aby nie działa im się krzywda ze strony ludzi, pełnych karmników i paśników - szczególnie teraz zimą oraz szczęścia i radości z każdego dnia na wolności.

15 grudnia 2010

OSTATNIE W TYM ROKU SPOTKANIE PRZYRODNIKÓW

Część uczestników grupy projektowej Bliżej Natury.
Dziś odbyło się spotkanie grupy projektowej Bliżej Natury. Młodzież edukowała się z zakresu pospolitych gatunków zwierząt występujących w Polsce. Warsztaty były ubogacone eksponatami – pióra ptaków, czaszki ssaków i inne. Praca detektywistyczna doprowadziła niektórych uczestników do rozwiązania zagadki – czyje to pióro lub czaszka.
Poszukiwanie odpowiedzi - jaki to ptak?
 Rozpoznawanie piór na podstawie sylwetek ptaków jest niezwykle trudne i czasami nie daje oczekiwanego rezultatu. Kolejnym zagadnieniem było – jak liczyć ptaki by uniknąć ewentualnych pomyłek w terenie, który monitorujemy. Pomocna okazała się także sztuka liczenia stad ptaków w locie. 

Następne zjazdy grupy projektowej odbędą się na zasadzie terenowych wycieczek – pierwsza 15.01.2011r. Grupa pozna swoje mocne i słabe strony – uwidocznione w danym środowisku, uznanym jako zakres poznawczy. Wycieczki pozwolą na większą integrację oraz zapoznanie się z rodzimą przyrodą, oraz przygotują na Zimowe Ptakoliczenie. Zimowe Ptakoliczenie odbędzie się w ostatni weekend stycznia. 

11 grudnia 2010

PTAKI NA ZIMOWEJ JARZĘBINIE - KWICZOŁ I DROŹDZIK

Owoce jarzębiny przyciągają rozmaitych skrzydlatych smakoszy. Ptakami szczególnie widywanymi na jarzębinie są kwiczoły oraz droździki.

Kwiczoł to pięknie ubarwiony drozd z szarą głową i kuprem. Pierś pomarańczowa mocno kreskowana. Boki łuskowato kreskowane. Skrzydła i plecy brązowe. Odzywa się suchym trzeszczącym głosem, także podczas żerowania na owocach. Bytuje w stadach – często mieszanych z droździkiem.

Kwiczoły zjadają zimą przemarznięte jabłka w ogrodach, i wędrują za owocami jarzębiny, przenoszą się w miejsca gdzie jest jeszcze dostępność pokarmu, wtedy można zobaczyć te ptaki w miastach, parkach, na skwerach. Wiosną przenoszą się do krajobrazu rolniczego, gdzie w zadrzewieniach śródpolnych, niewielkich lasach – budują gniazda i wychowują potomstwo.

Droździk to ptak, który zimą pojawia się wraz z kwiczołami na jarzębinie gdzie intensywnie objada owoce. Z daleka jest bardzo podobny do kwiczoła i laik obserwator może go nie odróżnić. Droździka charakteryzuje rdzawy bok oraz pokrywy podskrzydłowe widoczne w locie. Gardło pierś i brzuch kropliście upstrzone. Wierzch Szaro – brązowy w szacie godowej, w spoczynkowej lekki nalot pomarańczowawy na „twarzy” i  piersi oraz brązowy wierzch. Występuje w lasach różnego typu, w Polsce gniazduje liczniej w północno – wschodniej części kraju. Ptaki są spotykane głównie na przelotach i łączą się w stada z innymi drozdami.
Jarzębina to drzewo owocujące co roku, dostarcza rozmaitym ptakom wiele radości w zimowe chwile kiedy trudno o pokarm. Dla ludzi nie jest zbyt smaczna ale drozdom smakuje.

9 grudnia 2010

PIERWSZE KROKI W OCHRONIE PRZYRODY



Dziś odbyło się pierwsze spotkanie grupy projektowej – programu Bliżej Natury. Spotkanie miało miejsce w Centrum Kultury i Wypoczynku w Proszowicach. Dziesięcioosobowa grupa młodzieży zapoznała się z celami projektu prowadzonego przez Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków. Ustalono plan działań na najbliższy rok, została wybrana przewodnicząca grupy oraz osoba odpowiedzialna za dokumentację fotograficzną. Młodzież podzieliła się na sekcje związane z podstawowymi grupami zwierząt oraz roślin. Obszarem działań edukacyjnych są Łąki Nowohuckie – Obszar Natura 2000, gdzie w najbliższej przyszłości odbędą się wycieczki, zjazdy oraz ustawienie tablicy informacyjnej o obszarach Natura 2000 w Polsce. Spotkanie pozwoliło na zintegrowanie grupy i umocnienie jej do dalszych działań. Następny zjazd już niebawem w środę.

5 grudnia 2010

ZIMA NAD RZEKĄ


Zima to piękna pora roku. Wszystko wokół spowija biały puch – tworząc specyficzną aurę. Rzeka zimą to niesamowity widok ośnieżonych drzew blisko pasa wody. Szreniawa to niewielka rzeka płynąca przez powiat proszowicki. Jest niezwykle malownicza o każdej porze roku, a szczególnie zimą.  Słynie z rozmaitej gamy roślin i  zwierząt. Obserwator musi być jednak cierpliwy i obojętny na zimno. Blisko brzegów rosną olchy, topole, wierzby, brzozy. Olsza czarna obfituje w ciemne zdrewniałe szyszki, które zawierają ceglaste nasionka – ulubiony przysmak czyży i szczygłów. Ptaki dużymi chmarami oblegają drzewa, hałasując ucztują na tej ratującej życie w duże mrozy strawie. Blisko brzegu w zakamarkach ledwo dostrzec można strzyżyka, który przemyka niczym maleńka skrzydlata mysz. Na wodzie niedaleko młyna można zobaczyć kaczki krzyżówki. Czasami wytrawny obserwator może natknąć się na kormorana czarnego, polującego na ryby w zakolach rzecznych. Podchodząc do brzegów należy zachować szczególną ostrożność z uwagi na nory które przekopały bobry. Na odcinku rzeki położonym na terenie gm. Koszyce nie znalazłem żadnego żeremia bobra. Bobry kopia też nory ziemne połączone z wodą. O tej porze roku ten duży gryzoń śpi spokojnie z nagromadzonym zapasem gałązek i liści. Pozostałością aktywności bobrów są ośnieżone obgryzione drzewa na kształt kredki.

Zimą rzeka wydaje się uśpiona – być może jest to oddech po tegorocznej powodzi. Łąki dookoła koryta rzecznego w niektórych miejscach są nadal zalane wodą, która pod grubą warstwą śniegu nie zamarza. Zamarza jednak szybko kiedy w nią wpadniemy. W trzcinowiskach i zadrzewieniach łąkowych skrywają się bażanty, sarny, zające. O aktywności zwierząt świadczą rozmaite ślady żerowania oraz tropy na śniegu. Sarny w poszukiwaniu pokarmu rozgrzebują śnieg. Podobnie robią zające . Tropy w linii prostej, przypominające nieco z wyglądu odbite w śniegu łapy psa to tropy lisa. Większość zwierząt uaktywnia się nocą, o czym świadczą wizytówki zostawiane na śniegu.

Rzeka w zimowej szacie to piękny temat dla fotografików przyrody oraz przyrodników rozkoszujących się obserwacją krajobrazu i jego mieszkańców. Wybierając się na taką zimową wyprawę nad rzekę należy ubrać się ciepło, można zabrać termos z herbatą oraz coś do jedzenia. Warto wyjść z domu na świeże powietrze by zobaczyć świat jak z bajki.