30 listopada 2010

DOKARMIAJMY PTAKI ZIMĄ


Zima jest trudną porą roku dla zwierząt. Niektóre gatunki przesypiają ten czas zapadając w tak zwaną hibernację (nietoperze, niedźwiedzie itd.). Ptaki radzą sobie na dwa sposoby. Jedne migrują do cieplejszych krajów, gdzie mogą przeczekać ciężki czas zimowej aury, drugie podejmują wyzwanie i zostają. Niska temperatura i utrzymująca się długo gruba warstwa śniegu utrudnia przetrwanie. Wiele ptaków zginie z głodu i wyziębienia organizmu. W okresie zimowym można, a nawet trzeba pomagać skrzydlatym stworzeniom wystawiając pokarm w karmnikach. Ptasia stołówka cieszy oko i edukuje obserwatorów w rozmaitych zachowaniach, głosach, które wydobywają się z karmnika. Należy jednak pamiętać o odpowiedzialności w dbaniu o to by pokarm znajdował się w tej jadłodajni regularnie, a ewentualne braki powinny być szybko uzupełnione. Ptaki przyzwyczajają się do miejsca gdzie mogą się pożywić i będą czekały. Czasami zamarzną z głodu zanim delikwent przypomni sobie, że należy uzupełnić karmnik. Konsekwencja i upór to podstawa ochrony jaką zapewniamy ptakom dokarmiając je zimą. Jeśli raz podejmiemy się temu zadaniu, powinniśmy to robić systematycznie i z uwagą. Dokarmiamy stale albo wcale.

Czasami zastanawiamy się nad tym jaką karmę wykładać aby nie zaszkodziła ptakom. Nasza kuchnia i potrawy, które spożywamy mogą być nieodpowiednie. Nie należy wystawiać pokarmu mokrego (w niskiej temperaturze może zamarznąć) oraz najważniejsze solonego. Ptaki nie tolerują soli i mogą zginąć jedząc osolone produkty.
Ustawiając karmnik należy dokładnie zbadać czy nie będą do niego miały dostęp koty itd. Ważne jest aby regularnie czyścić ptasią stołówkę, ponieważ może ona być siedliskiem bakterii przenoszonych przez chore ptaki. Karmnik czyścimy przy plusowej temperaturze. Można go wyparzyć, polewając wrzątkiem itd.

Rozmaite gatunki ptaków goszczą w wielu karmnikach. Są to przede wszystkim łuszczaki, uwielbiające wszelakie nasiona twarde i oleiste. Możemy więc sypać pszenicę, kaszę (nie gotowaną), słonecznik, orzechy, len, proso, soczewicę itd. Wskazane są także owoce, suszone (np. rodzynki) oraz surowe (jabłka, gruszki itd.); rozmaite tłuszcze takie jak słonina, łój są bardzo lubiane przez sikorki, mazurki, kowaliki i dzięcioły. Do łoju (smalcu) można dodać różne drobne ziarna, posiekane drobno orzechy – w ten sposób przygotowane danie formujemy w kulkę i wieszamy w siatce oczkowej lub wkładamy do doniczki z przewleczonym patykiem.
Różne są pomysły tworzenia karmników, należy jednak pamiętać, że życie ptaków zimą może w dużej mierze zależeć od tego czy regularnie będziemy je dokarmiać.
Zima to ciężka pora roku, pomóżmy ptakom.

22 listopada 2010

PTAKI SZPONIASTE ZAGROŻONE



Ptaki szponiaste nadal cierpią z powodu prześladowania człowieka. Wiele gatunków jest przez niektóre kręgi społeczne - łowieckie, hodowlane (głównie hodowcy gołębi) postrzegane jako szkodniki, niszczyciele drobnej zwierzyny itd. Szczególnie nielubianym od lat i najbardziej zresztą znanym gatunkiem ptaka szponiastego jest jastrząb (Accipiter gentilis). Z uwagi na słabą często znajomość gatunków ptaków, cierpią te utożsamiane jako jastrzębie. Czasami podział bywa zasadniczo prosty – małe jastrzębie i duże jastrzębie. Drapieżniki od zawsze były częścią równowagi w środowisku naturalnym, w którym nie ma sztucznego podziału na pożyteczne i te przyjazne naturze.

Jednym z drapieżników podobnych do jastrzębia jest o wiele mniejszy od niego krogulec (Accipiter nisus). Krogulec zasiedla podobne środowisko jak jego kuzyn. Dorosły wybarwiony samiec krogulca jest rdzawo – szaro – niebieski, z paskowanym spodem ciała. Samica jest łudząco podobna do jastrzębia, jest jednak zasadniczo mniejsza. Krogulec poluje głównie na małe ptaki wróblowe, ale w jego menu znajdują się ofiary do wielkości gołębia. Poluje z zaskoczenia i uderza z dużą szybkością. Ostre szpony i hakowaty dziób przypieczętowują los ofiar tego małego drapieżnika. Angielska nazwa sparrowhawk utożsamia go w polskim nazewnictwie z jastrzębiem wróblarzem.
Krogulec występuje w całej Polsce, w lasach mieszanych i szpilkowych, nie ogranicza on jednak swoich rewirów i bytuje w zadrzewieniach śródpolnych, parkach, zimą w poszukiwaniu pokarmu odwiedza miasta i przydomowe karmniki dla ptaków. Jest objęty ochroną gatunkową.
Edukacja ekologiczna uświadamia nam jak ważne są ptaki drapieżne jako jeden z elementów ekosystemu, który jest ogromnym łańcuchem zależności. Wystarczy jedna luka w ogniwie i równowaga zostaje zachwiana. Wiedza jest potrzebna by zrozumieć przyrodę, dzięki której żyjemy. Pamiętam jak wieszałem budki dla pustułek i rolnicy pytali mnie: „Panie a ta pustułka to nie będzie nam kurczaków wybierała albo gołębi?” Brak wiedzy jest głównym czynnikiem błędnego wnioskowania w środowisku i nieuzasadnionej dewastacji, nie tylko w stosunku do ptaków szponiastych ale do wszystkich organizmów żywych i całego świata przyrody. Dlatego wołam: edukujmy!!!

15 listopada 2010

BĄDŹ BLIŻEJ NATURY

      Hasło BĄDŹ BLIŻEJ NATURY związane jest z programem edukacyjnym, który aktualnie prowadzę jako animator przyrody i członek Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków.
Edukacja ma na celu przybliżenie wartości obszarów NATURA 2000 oraz poznanie lepiej rodzimej przyrody. Program obejmuje wycieczki edukacyjne związane bezpośrednio z terenami cennymi dla środowiska, obejmuje także ZIMOWE LICZENIE PTAKÓW w parkach, wiosenne liczenie ptasich zwiastunów wiosny - SPRING ALIVE i inne ciekawe atrakcje dla miłośników natury.
Zapraszam dzieci i młodzież do wzięcia udziału w tym szerokim przedsięwzięciu.
Warto poznać tereny które są blisko Nas, na codzień jednak nie dostrzegane lub wręcz zapomniane.
Przed rozpoczęciem projektu "Bliżej Natury" młodzież odbędzie odpowiednie szkolenie w zakresie rodzimej fauny ze szczególnym uwzględnieniem rozpoznawania ptaków w terenie.
Dopóki są ludzie gotowi działać by edukować innych jest szansa na ocalenie wielu pięknych miejsc. Nie bądź bierny - BĄDŹ BLIŻEJ NATURY i dołącz do Nas!!!