Sosnówka (Periparus ater) jest jedną z naszych sikor, występuje głównie w lasach iglastych, mieszanych. Można ją spotkać także w parkach, ogrodach, zadrzewieniach z przewagą drzew iglastych. Na pierwszy rzut oka przypomina bogatkę o zszarzałym brzuszku. Biała plama na policzku jest większa i jakby rozlana. Sosnówki mają przyjemny śpiew i głos wabiący. Podczas żerowania pojawiają się gromadnie. W jednym stadku może żerować około 30 osobników. Czasami towarzyszą im inne sikory - bogatki, sikory ubogie, czubatki. Mogą żerować wspólnie z kowalikami i raniuszkami. Sosnówka jest niewielką sikorą. Większa od modraszki, która jest naszą najmniejszą sikorą. Sosnówki żywią się owadami zjadanymi wprost z różnych zakamarków w korze, igłach i gałązkach sosen, świerków, jodeł i innych drzew. Szczególnie pożyteczne przy inwazjach gąsienic zjadających całe połacie lasów sosnowych. Skutecznie tępi szkodniki objadające zielone igły. Lęgnie się w dziuplach, wykutych przez dzięcioły, głównie dużego. Preferuje także budki lęgowe. Wiosną można usłyszeć krótki, powtarzany co pewien czas śpiew sosnówki. Głos kontaktowy przypomina nieco krótkie popiskiwanie mysikrólika. Brzmi jak: sic, sic, sic, sic.
Ruchliwość tego ptaka jest niesamowita. Niezwykle ciężko obserwować sosnówki w gęstwinie gałęzi sosnowych, kiedy skaczą i huśtają się na igłach.
 |
| Sosnówka na modrzewiu. Fot. MM |
 |
| Sosnówka siedząca na czubku świerka. Fot. MM |
 |
| Ptak wypatrzył smakowity kąsek. Fot. MM |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz