Turkawka (Streptopelia turtur) to niezwykle barwny gołąb, delikatny w budowie. Wszystkie delikatne gołębie w języku angielskim określane są słowem dove. Pozostałe ciężkie i masywne gołębie nazywa się już słowem pigeon. Turkawka przypomina w locie sierpówkę, jest niewielka około 28 cm. Najbarwniej ubarwiony dziki gołąb występujący w Polsce. Ciepłolubna. Zasiedla tereny nasłonecznione o ciepłym klimacie z przewagą drzew i krzewów, także lasy podmokłe z polanami. Tokujące samce śpiewają swoje trele nawet w upalne dni. Pod koniec śpiewu samiec rozpoczyna lot tokowy - klaszcze wtedy skrzydłami. Samica buduje nietrwałe gniazdo z drobnych patyczków. W zniesieniu tylko dwa, białe jaja. Spłoszona samica porzuca lęg i para przystępuje do budowy nowego gniazda. Turkawka żeruje głównie na ziemi. Zjada rozmaite nasiona. Połyka także kamienie (gastrolity).
Wiosną pojawia się na polach uprawnych gdzie nie jest mile widziana. Przylatuje pod koniec kwietnia, na początku maja. Zimuje na południe od Sahary, gdzie przebywa w stadach wraz z innymi gołębiami.
W obszarze Morza Śródziemnego, na przelotach odbywa się masowy odstrzał turkawek i innych ptaków wędrownych. Ten nielegalny proceder powtarza się z roku na rok, przez co ubywa turkawek i innych migrantów. Nie wszystkie przekroczą barierę jaką jest człowiek z bronią.
Ostatnio miałem okazję obserwować turkawkę siedzącą na linach średniego napięcia. Ptak wyglądał pięknie. Dla porównania na linkach siedziały też grzywacze i sierpówka. Turkawka była bardzo ruchliwa. Rozglądała się nieustannie i przelatywała w inne miejsce. Lot tego ptaka jest niezwykle szybki i zwrotny. Energicznie porusza skrzydłami.
 |
| Turkawka na lince. Fot. MM |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz