MROŻNE ŚNIADANIE

Wiele gatunków mrówek buduje swoje gniazda pod ziemią. Korzystają one z pięknie wykoszonych trawników. Zimą mrówki zapadają w letarg i są odrętwiałe. Przeczekują trudny, zimowy okres w bezpiecznym gnieździe. Czy na środku trawnika może im zagrozić jakiś drapieżnik? Nic nie ukryje się przed głodnym dziobem pewnego ptaka.
Kilka dni temu na podwórku, a dokładniej na skoszonym trawniku, otoczonym świerkami i kępami cyprysów i tuj pojawiła się samica dzięcioła zielonego. Dzięcioł zielony, podobnie jak dzięcioł zielonosiwy żywi się w większym stopniu mrówkami w różnym stadium rozwoju tych owadów. Niezależnie od tego gdzie znajduje się gniazdo mrówek - czy w drzewie, czy na ziemi - dzięcioł zielony korzysta z różnych wariantów pokarmowych. Dziobem rozkuwa drewno w poszukiwaniu przysmaków, sonduje i kopie dziobem także w ziemi. Samica, która pojawiła się na podwórku musiała się namęczyć by rozkopać zmrożoną ziemię. Za każdym razem w dziobie lądowała porcja pokarmu, którą ptak łapczywie połykał i zabierał się do dalszego wydłubywania mrówek z trawnika. Trwało to około dziesięciu minut. Dzięcioł spenetrował dwa gniazda po czym poleciał w kierunku słupa i usiadł na czubku. Prawdopodobnie postanowił trochę się ogrzać porannym słońcem.
Dzięcioł zielony zamieszkujący lasy, zimą odżywia się penetrując gniazda mrówki rudnicy. Czasami można zobaczyć rozkopane dziobem otwory w kopcu mrowiska. Na terenach rolniczych i w zadrzewieniach śródpolnych ptak ten zagląda na trawniki i poszukuje innych naziemnych gniazd mrówek. Czasami odwiedza karmniki i pożywia się słoniną.
Dzięcioł zielony wybiera drzewa o miękkim drewnie: topola, wierzba, olcha, osika. Wiosną bębni rzadziej niż pozostałe gatunki. Dawniej ptak ten nazywany był mrówczarzem zielonym.
Dzięcioł zielony jest jednym z najbarwniejszych naszych dzięciołów. Samiec ma czerwony pas na wierzchu głowy i czerwony wąs z czarną obwódką, biegnący pod dziobem. Samica jest podobna, wąs jest u niej całkowicie czarny. Niezwykle sztywne pióra ogona pozwalają mu opierać się o pnie drzew. Lepki i niezwykle długi język pozwala na wyciąganie larw owadów z pni drzew.
Dzięcioł zielony lata lotem o linii falistej, z bliska można usłyszeć trzepot skrzydeł. Wydaje także charakterystyczny, śmiejący głos. Naśladując dzięcioła zielonego można go zwabić.

Samica dzięcioła zielonego (Picus viridis). Fot. MM

Obfity posiłek warto zakończyć sjestą na słupie w promieniach słońca. Fot. MM

Samica żerująca na ziemi. Fot. MM

Ptak zlokalizował miejsce, w którym jest pokarm. Fot. MM

Przyglądając się dzięciołowi zielonemu możemy zobaczyć jak długi jest jego dziób. Fot. MM

Dzięcioł sondujący w zmarzniętym gruncie. Ptak wtyka dziób w ziemię i rozpiera na boki powiększając otwór. Fot. MM