Wiele cech umyka obserwatorowi. Ważne są dokładne badania ptasich cech wyglądu, kształtu i proporcji.
Przykładem może być wróbel. Inaczej prezentuje się kiedy go obserwujemy, inaczej jest przedstawiany w literaturze i jeszcze inaczej kiedy trzymamy go w ręce.
Wymiary ciała podawane w przewodnikach to często wymiary rzeczywiste (długość od końca dzioba, do końca ogona). Porównania międzygatunkowe co do wielkości w większości przypadków nie zdają egzaminu i są niedokładne.
W celu przestudiowania ptasich kształtów, oraz w celach porównawczych (pomiar długości dziobów, skrzydeł, skoków, całego ciała i ogona) wybrałem się z wizytą do Muzeum Górnośląskim w Bytomiu. Tam mogłem porównać rozmaite gatunki, porównać wiele cech osobniczych. Niektóre ptaki zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Szczególnie ptaki szponiaste, niektóre wróblowe oraz siewkowe, sowy i blaszkodziobe.
Miłym zaskoczeniem był bączek, nasz najmniejszy przedstawiciel czaplowatych (brodzące).
Zbiory muzealne gdzie pracowałem kilka godzin, to jedna z czterech kolekcji ptaków w Polsce. Kopalnia wiedzy i miła atmosfera sprawiły, że będę odwiedzał to miejsce częściej.
Raz w miesiącu organizowane są spotkania Górnośląskiego Koła Ornitologów. Można posłuchać interesujących wykładów o niezwykłych ekspedycjach z całego świata, poznać prowadzone przez naukowców badania, zapoznać się z dogłębnie z życiem poszczególnych rodzin i gatunków ptaków.
To prawdziwa esencja ornitologii. Dostępna dla wtajemniczonych.
Pomiary - ptaki wróblowe. Fot. MM |
Pomiary sów i innych gatunków. Fot. JB |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz