Wróblowe to ptaki, które najczęściej słyszymy. Czasami trudno jest je wypatrywać w gęstwinie zarośli. Swoją obecność obwieszczają śpiewem. Po co to robią? Czy śpiewają tylko samce? Jak ubarwienie ma się do śpiewu? Na te i inne pytania odpowiemy w tym poście.
Wiele podrodzin wróblowych wcale nie ma predyspozycji do śpiewu. Należą tu między innymi krukowate, których głos nie zachwyca, a wręcz przeraża czy drażni. Kruk ma przenikliwy okrzyk, który niesie się po okolicy echem. Gawron, wrona i kawka kraczą, sroka skrzeczy, podobnie jak sójka i orzechówka.
U mniejszych wróblowych samce mają różnorodne głosy. Niektóre z nich mogą śpiewać przez większą część dnia i nocy.
Najmilej śpiewające ptaki są raczej niepozorne. Należą do nich słowik, kapturka, kos. Odwrotnością tej tezy jest piękny śpiew ptaków (samców), które są kontrastowo ubarwione - zięba, szczygieł, wilga. Samice wybierają najlepszych śpiewaków swojego gatunku. Ptak musi być silny, a jego głos głośny, czysty. W większości przypadków najlepiej śpiewający samiec w okolicy jest ojcem wszystkich młodych w tym areale. Jego geny są poszukiwane przez samice, które chcą aby ich potomstwo miało najlepsze cechy.
Czasami śpiewają też samice, podobnie jak samce. Dzieje się tak u dziwonii. Samiec jest czerwono-rubinowy w trzecim roku życia. Przed ostateczną szatą przypomina samicę, a później stopniowo przybywa mu czerwonych piór, poczynając od głowy.
Samce trznadla są niezwykle wytrwałymi śpiewakami. Ich pieśń usłyszymy w upalny dzień, w deszczu, a samiec może przy tym śpiewać z ziemi lub z drzewa. Podobnie ma ortolan.
Pora dnia i nocy decyduje o intensywności śpiewu samców. Najintensywniejszą porą aktywności głosowej jest poranek i wieczór. Kilka minut po zachodzie śpiewają jeszcze kapturki, rudziki. Kiedy zapanuje mrok ptaki milkną. Świerszczak, strumieniówka i brzęczka mogą śpiewać przez całą noc. Podobnie słowik rdzawy i szary.
Po co ptaki śpiewają? Nie robią tego dla umilenia naszego dnia czy z radości, że jest wiosna i świeci słońce. Głos ma na celu odstraszenie przeciwnika. Ptak zajmujący terytorium obwieszcza innym samcom, że ten skrawek lasu czy łąki jest jego. Samce zwabiają śpiewem samice. Silny, dobrze odżywiony samiec śpiewa głośniej i intensywniej. Wcale nie musi być terytorialny. Jego geny są pożądane bardziej niż samców, które mają terytoria i śpiewają gorzej. Zdrady są na porządku dziennym. Zdradzają zarówno samce jak i samice. Najwięcej pozamałżeńskich skoków w bok wśród samic jest u remizów, pokrzywnicy, płochacza. Wśród samców u słowika, podróżniczka.
Warto obserwować wróblowe, słuchać ich śpiewów.
,
 |
| Trznadle śpiewają monotonne pieśni. Fot. MM |
 |
| Trznadel śpiewający na ziemi. Fot. MM |
 |
| Samica pokląskwy czeka na owada. Fot. MM |
 |
| Samiec pokląskwy. fot. MM |
 |
| Samica pokląskwy. Fot. MM |
 |
| Śpiewający samiec dzwońca. Fot. MM |
 |
| Samce zięb śpiewają miłe dla ucha tony. Fot. MM |
 |
| Samiec zięby. Fot. MM |
 |
| Kulczyki śpiewają monotonnie. Fot. MM |
 |
| Kulczyk - samiec. Fot. MM |
 |
| Dymówka. Jej śpiew należy do najmilszych dla ucha. Fot. MM |
 |
| Kwiczoł. Fot. MM |
 |
| Łąki i pola - środowisko życia wielu ptaków. Fot. MM |
 |
| Samiec ma bardziej czerwone policzki i brew. Fot. MM |
 |
| Samiec szczygła to klejnot wśród śpiewających. Fot. MM |
 |
| Gniazdo będzie w jałowcu - makolągwa. Fot. MM |
 |
| Samiec makolągwy z niezbyt widoczną szatą godową. Fot. MM |
 |
| Samica z materiałem na gniazdo. Fot. MM |
 |
| Samiec makolągwy o nieznacznym rysunku. Fot. MM |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz