ŻERUJĄCE SARNY

Sarna należy do najpospolitszych ssaków kopytnych. Możemy ją spotkać praktycznie wszędzie. Nawet w miastach. Zimą sarny muszą znosić trudy życia. Zalegający śnieg utrudnia dostanie się do trawy. Pokarm zimą jest mało wartościowy w składniki odżywcze. Często odchody saren w tym okresie mogą być zlepione - pod koniec stycznia i w lutym. Trawa jest niesmaczna, zwierzęta korzystają z pól rzepaku i odgrzebują zmarznięte liście i łodygi. W pryzmach buraków cukrowych sarny ucztują głównie nocą. Pod osłoną ciemności jest bezpieczniej i łatwiej żerować. Ludzie pomagają sarnom wystawiając siano w paśnikach. Niektórzy podają zboże, marchew, jabłka, buraki, a także specjalne lizawki zawierające sól. Koła łowiecki co roku dokarmiają w ten sposób zwierzynę w ciężkie i mroźne zimy.
Sarna jest niezwykłym zwierzęciem. W czerwcu  przypadają jej gody - ruja (gon). Samica potrafi zatrzymać rozwój ciąży na okres zimy i urodzić dopiero wiosną. Jest to tak zwana ciąża przedłużona.

Kozioł. Fot. MM

Koza. Fot. MM

W okresie zimowym sarny korzystają z każdego dostępnego pokarmu. Na zdjęciu widzimy kozła obgryzającego młode, wierzbowe pędy. Fot. MM

Kozioł zajadający pędy. Fot. MM

Koza ogryzająca młode gałązki. Fot. MM

Sarny mają słaby wzrok. Ich głównymi zmysłami jest słuch i węch. Fot. MM